Wanssum met Geysteren was tot 1969 een zelfstandige gemeente. In dat jaar volgde de fusie met de gemeente Meerlo (waartoe de dorpen Blitterswijck, Tienray en Swolgen behoren).
Hoe lang de gemeente Meerlo-Wanssum in deze vorm nog zal voortbestaan is nog onbekend. Het na WO II gebouwde raadhuis (architect Kropholler) is reeds jaren een Chinees-Indisch restaurant. Vóór WO II heeft Wanssum een verbouwde boerderijschuur als raadhuis gehad. Ik herinner mij nog de aubades die wij schoolkinderen, bijeengedreven voor het bordes, onder leiding van Meister Tum vor ons geliefde koningshuis uitzongen (‘in naam van Oranje doe open de poort’). Dit bouwwerk is jaren geleden helemaal verbouwd tot een ‘hair-studio’, een vierkant gebouw met plat dak en
bovenwoning.
Als je na lange tijd weer eens in Wanssum komt, word je getroffen door diverse nieuwe bouwwerken en veranderingen. Zo is er b.v. op het kruispunt Oude Kerkstraat-St.Leonardsweg een verhoging gemaakt, lijkend op een schietroos die uit de hemel is gevallen (hij doet mij ook denken aan de trouwhoed van onze kersverse prinses Annette Sekrève!).
Het kerkhof is buitengewoon opgeknapt. Te hoge en te brede bomen zijn bijgewerkt of verwijderd. Er is een ruime plaats aangelegd bij het kruis, waar de absoute en het afscheid van de overledenen kunnen gehouden worden. Er is een aantal oude vergeten graven geruimd. Een groot compliment bij dezen aan de groep vrijwilligers die het kerkhof onderhouden.
Ik hoorde, dat men van plan is seniorwoningen te bouwen op het terrein tussen de jachthaven en de Geysterseweg! Geen goed plan, lijkt me. Vroeger was dat terrein, een weiland, enkele meters lager, waar meestal de koeien van Frederix graasden. Vaak kon je daar ’s winters als het tijdens hoog water gevroren had, heerlijk schaatsen. Het gaf het hele jaar door altijd een mooi en rustgevend uitzicht op de ‘Gunne Kant’. Jammer genoeg heeft Het Broek ook aan charme verloren door het opwerpen van een wal tegen het hoge water ’s winters. Er zal wel over nagedacht
zijn!?
Ik vemam een deze dagen, dat ons ouderlijk huis weer in andere handen is gekomen. De huidige bewoner, T. Receveur en gezin, heeft het weer verkocht en gaat terug naar Venray. De nieuwe bezitter is de oud-Wanssumnaar, Wim Janssen, een van de 12 zonen van Bert en Drika van Koëbus Janssen. Wim is de directeur van de WeJeBe-autogarage te Blitterswij ck. Ook zal het benzinestation, thans gelegen bij de brug over de Molenbeek, verdwijnen en weer opgebouwd worden aan de Venrayseweg in de buurt van champignonbedrijf van Jan Cox, zoon van Vissers Bet en Wim Cox. Enkelen van ons herinneren zich nog wel, dat de pony van Wim Cox in onze wilde tuin het gras mocht kort houden, en dat Vissers Bet het moreel niet verantwoord vond, dat Wim nog die lusthof betrad! Tilly weet er meer van.
Wij hebben op zondag 3 september in de kerk van Wanssum in de eucharistieviering onze (groot-)ouders Piet van Els en Hanna Rutten en onze naaste familieleden Jan, Nelly, Karel, Sraar, Diederik en Nina herdacht. De dienst werd gecelebreerd door pastoor Te Boekhorst (pastoor van Blitterswijck en Wanssum) en opgeluisterd door het gemengd zangkoor met koperensemble. Heel goed! Na de dienst naar het kerkhof gewandeld. Na het verblijf te Wanssum gingen we naar Horst, alwaar Tilly en Romé (geholpen door Carola) voor een heerlijke royale brunch gezorgd hadden en waarwe gezellig konden verkeren. Het was er erg fijn. Hierbij onze oprechte complimenten aan Tilly en Romé! Jammer dat Miep van Pierre er deze keer niet brj kon zijn; zij herstelt langzaam, maar ‘het zal toch goed komen’ (Pierre).
Er werd teven gesproken over de fietsvakantie 2001. De keuze is gevallen op het Bestmenerberg vakantiecentrum te Ommen (Overijssel). Toos van Leo zal alles hieromtrent regelen op de beproefde wijze. Er zal niets aan mankeren!
Ook zijn er plannen geopperd om volgend jaar met familieleden naar Rome te gaan o.l.v. onze Leo, de gerenommeerde Rome-kenner! Er was al meteen veel belangstelling onder de aanwezige familieleden.
In Horst werd natuurlijk de show gestolen door Karlijn die inmiddels al 10 maanden geworden is. De oud-ooms en oud-tantes vervielen natuurlijk tot hun kindertijd (of kindsheid) en gingen tot grote vreugde van het jonge kind de oude kinderliedjes zingen zoals ‘klap maar in je handjes blij, blij, blij, op het boze bolletje van dij, dij, dij’. Het was heerlijk en het bracht ons weer terug op aarde.
TOCH HEBBEN WE IETS MET WANSSUM !!!
Tot de volgende keer,
Venray, 3 september 2000,
Paul sr
Verschenen in Familiekrant Van Els, nr. 5, oktober 2000.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
