In 1996 stelde ik voor de Nederlandse Vereniging van Belastingbetalers de eerste editie van een Zwartboek samen, waarin allerlei gevallen van verspilling de revue passeerden, die veelal ook in het blad De Belastingbetaler waren opgenomen. Voor het voorwoord benaderden we niemand minder dan Pim Fortuyn, de toen nog niet als politicus doorgebroken columnist van Elsevier.
Ik kreeg hem woedend aan de telefoon, nadat we het gewaagd hadden te vragen of zijn column (die veel langer was dan waarom we hem hadden gevraagd) ingekort mocht worden. We hebben het maar zo gelaten.
Omdat het boekje een kleine oplage had en nergens meer verkrijgbaar is – en evenmin online – vind ik het de moeite waard het voorwoord aan de vergetelheid te ontrukken:
Belastingmoraal
Fortuyns voorwoord is een beschouwing over belastingmoraal: de bereidheid van mensen om netjes ‘uit vrije wil’ hun belasting te betalen.
‘Voor de betaler verdwijnt zijn geld in een groot zwart gat en in zijn beleving ziet hij daar niets voor terug. Het komt terecht op de grote anonieme hoop. Het merendeel der belastingheffingen is van algemene aard en geen doelheffing, waardoor de band tussen betaling en besteding van belastinggelden is opgeheven. Hierdoor wordt natuurlijk de belastingmoraal van de betalers ondermijnd. Het is bepaald geen eer om belasting te betalen, maar een noodzakelijk kwaad dat zo mogelijk ontlopen dient te worden.’
Fortuyn ziet een probleem bij de belastingmoraal van de overheid zelf, namelijk de doelmatige besteding van het belastinggeld dat de overheid ontvangt. Hij concludeert:
‘Een echte aanpak zou natuurlijk starten bij een zodanige hervorming van ons belastingstelsel dat er veel meer doelheffingen zouden zijn, die ook voor dat doel gebruikt moeten worden. Is er teveel geheven dan terug naar de betaler zonder daar weer inkomenspolitiek mee te willen bedrijven. Het verminderen van de grote anonieme hoop ten faveure van de doelheffing en doelbesteding zal de belastingmoraal aanzienlijk verbeteren, zoals dat ook het geval is met substantiële verlaging van de belastingen. De moraal van de besteders van onze belastingcenten zal als pendant daarvan ook aanzienlijk verbeteren en ze zullen weer iets meer gaan lijken op die zuinige huismoeder van de jaren vijftig.’
Ook voor de editie van 1997 zou Fortuyn het voorwoord schrijven.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
