Degenen die vrijdag 28 juni het congres over de Eurocrisis bezochten met de hoop op een spoedig einde aan de Eurocrisis, gingen met een licht bedrukt gevoel het weekend in. Een debat over ‘unknowns we really do not want to know’, zoals dagvoorzitter Adriaan Schout de bijeenkomst inleidde.

In een goedgevulde lounge van de Rijksacademie voor Financiën, Economie en Bedrijfsvoering gingen Carsten Brzeski (ING), Rens van Tilburg (Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen) en Henk Nijboer (Tweede Kamer, PvdA) met elkaar in debat over ‘5 jaar Europese schuldencrisis: welke Nederlandse belangen staan op het spel?’

Henk Nijboer ziet de wederzijdse afhankelijk van banken en overheden als een van de belangrijkste problemen en pleit voor een bankenunie als middel om die afhankelijkheid te doorbreken: ‘leg de risico’s en het toezicht waar ze thuis horen, primair bij de investeerders en Europees toezicht voor banken die Europees opereren.’ De balansen van de banken moeten worden opgeschoond om economisch herstel te kunnen krijgen. De schulden zijn nu te hoog.

Volgens Rens van Tilburg is de schuldencrisis vooral een bankencrisis. En Nederland lijkt wat betreft private schulden op een Zuid-Europees land. Hij vindt dat de verenigde Staten de crisis beter hebben aangepakt dan Europa: grotere stimulering van de economie en harde aanpak van de banken. ‘De bezuinigingen van de Nederlandse overheid zijn funest voor het consumentenvertrouwen en schaden het bedrijfsleven en de banken’, vindt Van Tilburg. ‘Start het gesprek over de 3%’. Hij maakt de vergelijking met de Verenigde Staten: ‘Daar betalen de rijkste staten zo’n 10% bbp aan de armere staten. Ook binnen Europa zijn transfers van Noord naar Zuid onvermijdelijk. Maar willen we dat ook?’

Carsten Brzeski vergelijkt de Eurocrisis met Hydra, het veelkoppige monster uit de Griekse mythologie. ‘Als je één kop eraf hakt, ontstaan er twee nieuwe. De enige oplossing is om met één slag alle koppen tegelijk af te hakken’. Volgens hem is de Eurocrisis meer dan een bankencrisis, het is ook een schuldencrisis en een groeicrisis. Deze drie moet je tegelijk aanpakken, met een bankenunie, een fiscale unie en een overdrachtsunie. Ook hij vergelijkt met de Verenigde Staten: ‘Daar verhuist per jaar 3% van de beroepsbevolking van de ene staat naar de andere vanwege werk. In Europa is dat 0,1%. Het ontbreekt ons aan arbeidsmobiliteit en een systeem voor faillissement van staten.’

De algemene conclusie in de zaal is wel, dat de benodigde maatregelen dermate veelomvattend en ambitieus zijn, dat het maar de vraag is of die ooit allemaal kunnen worden ingevoerd. De crisis gaat dus voorlopig niet verdwijnen.

Ga naar: Boekrecensie: De eurocrisis

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.