Proficiat oprichters, redactie, eigenlijk: de hele familie! Proficiat!

Meteen ook de reeds aangekondigde digitalisering. Dat is nou echt iets voor de jongere generatie van de familie. Zo hoort het trouwens: de jongeren nemen geleidelijk de zaken en de besluitvorming van de “versleten” generatie over. Niettemin veroorloof ik mij nog twee persoonlijke zaken uit het verleden op te diepen.

De eerste zaak betreft Karel Timmermans. Men vindt hem terug in alle feestgidsen voor bruiloften en partijen. Hij kon voortreffelijk zingen, anders gezegd: hij was een goede tenor, zowel als solist, als koorzanger en ook als een soort cabaretier door teksten op min of meer
algemeen bekende melodieën te verzinnen.

Aanvankelijk waren wij bevriend, naderhand ook zwager van elkaar toen hij trouwde met mijn oudste zus Nelly. Maar ik was enigszins jaloers op Karels muzikale prestaties en die jaloezie was min of meer de oorzaak van het systeem “Worte ohne Lied”, dat ik toen introduceerde.

Voor Karel maakte ik indertijd een soort limerick, die ik aan Karel wilde opdragen als een passende gelegenheid zich zou voordoen. Maar helaas, die passende gelegenheid heeft zich niet voorgedaan en dus is die limerick ook nooit gepubliceerd in deze krant. Ik vind dat deze jubilerende familiekrant nu een passende gelegenheid biedt om de limerick niet alleen maar te publiceren maar ook op te dragen.

Allereerst gaat met groot genoegen de opdracht naar alle koorzangers, daarnaast acht ik het in het bijzonder een eer deze limerick op te dragen aan Thijs Timmermans, actief koorzanger te Amsterdam en talentvol koordirigent, alsook lid van de redactie van deze familiekrant.
Wilbert, eveneens voortreffelijk koorzanger, is het bij deze toegestaan te proberen voor de tekst een mooie melodie te vinden!
Hier dan de limerick, getiteld:

Belcanto
Een befaamd ridder van de hoge C
zong de aria’s altijd op de plee
partituren van zijn beste lied schreef hij op
toiletpapier
dat kostte hem welhaast geen zier
vandaar, aldus, deze belcanteur
zing ik mijn beste lied in galm en geur.

De tweede persoonlijke herinnering betreft moeder. Zij is 92 jaar oud geworden en bij haar 90e verjaardag droeg ik de lotto-limerick aan haar op. Want zij was (een beetje stiekem weliswaar) geïnteresseerd in loterijen en dus, anders gezegd, was zij in zekere zin de oerheber van onze
goklust! Bovendien organiseerde zij reeds reünies op haar verjaardagen.
Ik ben mij ervan bewust dat het wellicht in pedagogisch opzicht niet helemaal verantwoord is deze activiteit bij dit jubileum naar voren te
halen. Maar bij een feest als dit moet dit toch mogelijk zijn, dus:

Lotto-limerick voor een negentigjarige:
Daar schoot mij een frisse gedachte te binnen
om op mijn negentigste de lotto te winnen
ik vulde de cijfertjes in
en was vol van goede zin
maar ach, de geluksgodinnen blijven giere
pinnen.

Om in stijl te besluiten: proost en nog vele jaren digitaal en wat eventueel aan nieuwe methoden zich voordoet.

Verschenen in Familiekrant Van Els, nr. 25, april 2013.

Ga naar: Messa da Requiem – Karel 80

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.