In het onlangs gepresenteerde “In Europa” tv-programma kwamen ook diverse Nazi-concentratiekampen ter sprake, o.a. Buchenwald. Ik moest toen denken aan Wim Janssen uit Vierlingsbeek, die in dat concentratiekamp om het leven is gekomen.
Wie was Wim Janssen uit Vierlingsbeek?
Hij was klasgenoot van onze Jan en kwam vooral in de jaren 1941 en 1942 thuis bij Jan op bezoek. Na het gymnasium ging Wim psychologie studeren in Nijmegen en Jan deed in Utrecht natuur- en scheikunde. In 1943 eiste de bezetter dat de studenten een zgn. Loyaliteitsverklaring zouden ondertekenen, in het kort inhoudend dat zij zich van verzetsdaden zouden onthouden. Bijna alle universiteitsstudenten weigerden die verklaring te ondertekenen en doken onder. (In Nijmegen werd door de toenmalige Rector Magnificus Prof. Mr. B. H. D. Hermesdorf de universiteit gesloten! Om zo te voorkomen dat hij aan studenten de verklaring moest voorgelegd.) De bezetter dreigde toen tegen de ouders van de studenten maatregelen te nemen, waarna zeer veel studenten besloten zich alsnog als slavenarbeiders naar Duitsland te laten afvoeren. Jan en ook Toon Peters (uit Oirlo) kwamen in Berlijn terecht en de beide neven Theo en Pierre Botden, die ook in Utrecht studeerden, in Hannover. (Theo en Pierre kregen verlof om het wettelijk huwelijk van Nel Botden en Henk Eikemans bij te wonen, keerden niet terug naar Hannover en doken ergens in Noord-Brabant onder. Jan ontsnapte met hulp van de ondergrondse uit Berlijn en dook vervolgens ook ergens in Brabant onder.)
Wim Janssen was al aangesloten bij een verzetsgroep en meldde zich dus niet om naar Duitsland te worden afgevoerd. Door verraad werd zijn verzetsgroep door de bezetters ingerekend. Wim Janssen kwam in concentratiekamp Buchenwald terecht, alwaar hij is omgekomen.
Na de bevrijding, in de zomer van 1945, hielden de ouders van Wim Janssen een herdenkings-bijeenkomst, die ik – in feite namens Jan – bijwoonde. Jan verbleef toen namelijk al in Engeland, waar hij tot artillerieofficier werd opgeleid. Bij die herdenkingsbijeenkomst was ook Toon Peters aanwezig.
Voor jongelui was die periode wellicht spannend en avontuurlijk, maar in zijn algemeenheid was het toch een akelige tijd.
Verschenen in Familiekrant Van Els, nr. 18, april 2008.
Ga naar: Boekbespreking: Dorp aan de frontlinie – Oorlogsdagboek van Piet van Els
Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
Geef een reactie