Op 19 september 2008 was de laatste dag van de jaarlijkse fietsweek. De laatste jaren is de sportieve component van deze week steeds meer in het gedrang gekomen. De leeftijd van de deelnemers is steeds meer een reden om helemaal af te zien van fietsen, of om maar wat minder ver te gaan. Of om helemaal niet meer mee te gaan. Dit jaar was er een muzikale component toegevoegd aan de week: er is elke dag gerepeteerd op de liederen voor de cd-opname. Een opname op cd van “the best of” uit de liedboeken van de familie Van Els.
Het is een initiatief van Heleen: ze kwam op het idee door spontaan gezang aan het eind van de 50-jarige bruiloft van Mathieu en Fien, en besefte dat zoiets door het stijgen van ieders leeftijd steeds minder zal voorkomen. Zonde dat het omvangrijke liedrepertoire in het niets zal verdwijnen. Het staat dan wel op papier, maar kennis over hoe het geklonken heeft verdwijnt met de jaren. Met cd is er iets van het omvangrijke repertoire, dat in de loop van meer dan vijftig jaar is opgebouwd, vastgelegd.
De opnames voor de cd waren op vrijdagmiddag 19 september 2008, de laatste fietsweekdag, in de Dominicuskerk in Nijmegen. De zangers waren fietsers Netta, Ineke, Miep, Paul, Theo, Pierre en Tilly. Verder zongen mee Toos (Venray; was niet mee op de fietsweek), Wilbert, Stijn en Hugo. De algehele leiding was in handen van Toos (Almere) en Heleen. Heleen zorgde ook voor de begeleiding op piano en accordeon. Vincent verzorgde de opname zelf en Jeltsje heeft het op de foto vastgelegd.
De selectie van de liederen is door Toos (Almere) en Toos (Venray) zorgvuldig samengesteld en daarbij is een nadruk gelegd op de periode van de (eerste) bruiloften van de eerste generatie (opa en oma tellen als generatie 0). Dat zijn ook de liederen die het vaakst worden gezongen bij spontane zanguitbarstingen
Natuurlijk staan de toppers als de “Slavenzang”, het “Stamboom – lied”, “Vur Moeder ien Heytse”, “Afscheid van Piël en Maas” en “Dörpke an de Maas“ op de cd, maar ik heb ook liederen staan te zingen die ik volgens mij nog nooit had gezongen. Hetzelfde gold denk ik voor Hugo en Stijn. Er staan prachtige titels op de cd als “Mit enne franse fiets komde `n hiel eind!”, “Pierre en de zèk”, “The story of Karel”, “Harry in de haven”.
En dan moest het ook nog op zijn Wanssums. Het is waarschijnlijk te horen dat de tweede generatie dat niet zo vaak (nooit) doet.
Een aparte vermelding verdient het “Dörpke aan de Maas”. De opname daarvan was een beetje aan het eind van de dag gepland, met Toos (Venray) uiteraard in de hoofdrol. En toen bleek dat de hele sessie wel erg vermoeiend was geweest: de (toon)hoogte die het lied vraagt werd niet meer gehaald. Vincent en Heleen vonden na het horen van de opname dat het over moest.
Er werd een sessie in Utrecht gepland op 26 oktober bij mij. Marianne zou moeder naar Utrecht rijden en Vincent en Heleen zouden uit Leeuwarden respectievelijk Biddinghuizen komen. Maar toen kwam ik in het ziekenhuis terecht.
Uiteindelijk is alles toch nog doorgegaan zoals gepland en is de opname van het lied op 20 februari 2009 geweest; gezongen door Toos (Venray), backing vocal Wilbert.
De vele Worte ohne Lied van Mathieu zijn niet om te zingen, en er staat er ook niet een op de cd. Mathieu’s Worte zijn te persoonlijk om ze door iemand anders te laten voordragen. Ik heb ook nog nooit meegemaakt dat iemand op een familiebijeenkomst spontaan één van Mathieu’s gedichten ging opzeggen. Toch zou de verzameling onvolledig zijn zonder tenminste één gedicht. Dat staat dus in de tekstbijlage. Toen Toos (Almere) vroeg welk gedicht Mathieu het mooist vond noemde hij het gedicht voor de 25ste bruiloft van Leo en Toos (charmeur). Dat is dus opgenomen.
Als laatste nummer op de cd staat De Lang. We zouden het op de opnamedag aan het eind opnemen, maar kwamen er vanwege de meerstemmigheid niet meer uit. En vonden dat het goed moest of niet. Niet, dus.
Wat op de cd te horen is betreft een historische opname, genomen van een cassettebandje met muziek van het (25-jarig huwelijks?)feest van Leo en Toos. De ruis en het bedompte geluid maken dat het niet het mooiste nummer van de cd is, maar dragen wel bij aan een gevoel van authenticiteit. Een echte bonus-track.
Veel luisterplezier!
Wilbert
Verschenen in Familiekrant Van Els, nr. 19, april 2009.
Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
Geef een reactie