Eruditie wordt doorgaans gelijkgesteld met belezenheid of geleerdheid. De Van Dale geeft als definitie: geleerdheid, gepaard met smaak en kritische zin.
Het woord eruditie is afgeleid van het Franse érudition. Het kan etymologisch verklaard worden uit het Latijn: rudis (ruw, onbewerkt) en e(x) (uit). Datgene dat uit het ruwe, onbewerkte ontstaat is verwerkte kennis, ofwel eruditie.
Eruditie staat tegenwoordig volgens sommige mensen onder druk. In de discussie over het onderwijs is eruditie, al dan niet expliciet, een terugkerend thema. Moet het onderwijs erop gericht zijn kennis over te dragen of leerlingen wegwijs te maken in het zelf zoeken naar antwoorden?
De Groningse hoogleraar psychologie Douwe Draaisma formuleerde het aldus: “Wij leven in een tijd van externe geheugens. Eruditie begint als voorwaarde voor kennis van zaken plaats te maken voor zoiets als ‘potentiële belezenheid’: het vermogen om zich – op korte termijn en voor de gelegenheid- te oriënteren in informatie die extern is vastgelegd.”
Mensen die een grote eruditie ten toon spreiden bepalen veelal het maatschappelijk debat, maar worden ook wel voor verwaand en elitair aangezien.
Geschreven voor Wikipedia.
Ga naar: Nederlandse ouders als verwend kind
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
Geef een antwoord