Zondag 25 maart (Maria Boodschap) waren Toos en ik in Leeuwarden als toehoorder bij een concert van Italiaanse madrigalen (Monteverdi e.a.) door de Leeuwarder Cantorije, waarin Jeltsje als sopraan meezingt. Toos en ik zeiden, op de terugweg naar Almere, tot elkaar: er zijn nogal wat familieleden die actief meezingen in een of ander zangkoor; als we naar elke uitvoering daarvan zouden gaan, was elk weekend wel bezet. Uit ons hoofd konden we als actief zingend familielid noemen: Toos Almelo, Riny, Toos Almere, Ineke, Pierre, Marianne, Wilbert, Thijs, Heleen, Lia, Jeltsje. Het kan best zijn dat we iemand vergeten zijn. Onze excuses daarvoor; meldt het even aan Toos en Leo?

Was er in onze familie een muziektraditie ? Nauwelijks dacht ik; vader was weliswaar president van fanfare Concordia, maar daarvoor hoefde hij alleen maar te besturen en in de optochten en processies, in jacquet en met hoge hoed, in de juiste (mars)maat voor de fanfare uit te lopen achter Lense Toen met het vaandel. En als er een serenade moest worden gebracht aan een jubilaris of b.v. een neomist (weten we nog wie of wat dat is), dan moest de president van de fanfare speechen en niet de pastoor of de burgemeester. Ik meen dat Jan nog even een fanfare-instrument heeft bespeeld en ik weet van eigen horen heel zeker (ik zweer het bij mijn oren), dat Theo viool heeft gespeeld (Boccherini en op Rolduc salonmuziek in het schoolorkest tijdens het feestmaal t.g.v. de naamdag van president Von der Mühlen).

Maar vader was wél een gewaardeerd en fanatiek lid van het parochieel mannelijk zangkoor, dat op zon- en feestdagen de hoogmis moest opluisteren met Gregoriaans of meerstemmige missen van vooral Perosi en Egbert Franssen (uit Roermond, familie van tante Chris Timmennans – van Lin). Vader zong de baspartij, samen met Dènen Jan en Gielen Jaru als tegenwicht tegen de sterke ‘opera-tionele’ tenorstem van Stajer Wum. Matthieu, Paul en Leo zijn ook lid geweest van dit roemruchte zangkoor o.l.v. dirigent Kos Jan.

Hoogtepunt van het jaar was het Cecilia-feest op 22 november, met veel drank en hazepèper en savojemoes brj Stippen Toën. Op deze plaats mag gememoreerd worden (zie ook het bericht m.b.t. het 40 -jang huwelijksfeest van Leo en Toos), dat het onderwijzend personeel van de Wanssumse school ook mocht deelnemen aan de feestelijkheden. In 1954 was Hent Timmermans niet alleen koorlid, resp. dirigent, maar ook hoofd van de school, een van de onderwijzeressen was toen pas drie maanden (als collega van de roemruchte juf Zwanikken), Toos Noij uut Miëldere.



Vermeldenswaard is dat Paul, Leo en nog enkele andere jonge edellieden van het koor er om gestreden hebben, wie Toos na afloop naar huis mocht brengen. Hent besliste: ‘Toën Volleberg mot dat mar doen, want den wönt toch al halfwèg op den helling’. Gelukkig was deze beslissing voor Leo slechts uitstel van een en ander. Het zangkoor zong tijdens de missen vanaf het doksaal of oksaal, hoog achter in de kerk; vandaar kon vader zien, of de vier door hem gepachte plaatsen in de tweede bank van voren tijdens de hoogmis bezet waren door zonen of dochters. Veelal volgde dan op zondag tijdens het middageten commentaar van vader op de misviering en de deelname daaraan door zijn zoons en dochters.

N.B. voor de Rome-reizigers: doksaal komt van het Latijnse woord doxale: dit is de hoge versierde scheiding tussen koor en schip in een kerk, waar vroeger het zangkoor stond, een soort tribune.

Hoe zit het met familieleden die een muziekinstrument bespelen?

Bekend is dat de familie drie beroepsmusici kent: Susame (altviool), Peter (klarinet) en Vincent (melodisch slagwerk, marimba, vibrafoon). Van enkele familieleden weten Toos en Leo zeker, dat ze op hoog amateurniveau regelmatig optreden in orkest of muziekenscmble: Tilly (blokfluiten), Herman (fanfare Blittersrvijck), Timo (klarinet in de Amsterdamse Tramharmonie, bijna semi-beroeps), Pieter en Annemie (in de Meerlose carnaval-joekskapel). Heleen (piano voor koorbegeleiding). We vermoeden, dat heel veel neven en nichten uit de tweede en derde generatie zich toeleggen op een muziekinstrument. De redactie wil dit graag van iedere muzikant uit de familie te weten komen: dus meld je!

Verschenen in Familiekrant Van Els, nr. 6, april 2001.

Ga naar: Brief van vader

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.