Aan de Molukse inwoners van Nistelrode,

Op 25 november jongstleden is in de Ridderzaal in Den Haag plechtig herdacht dat de Molukkers thans 35 jaar in Nederland verblijven. Bij die gelegenheid heeft de Koningin aan zeven personen uit de eerste generatie Molukkers, die in 1951 voet op Nederlandse bodem hebben gezet, een herdenkingspenning uitgereikt. Tot mijn genoegen was ik uitgenodigd om van die uitreiking getuige te zijn.

En vandaag is het aan mij de eer om deze herdenkingspenningen te overhandigen aan allen in deze gemeente die daar recht op hebben en de wens hebben te kennen gegeven de penning te willen ontvangen.

Historische dag

25 november 1986 wordt terecht als een historische dag aangemerkt. Een historische dag in de betrekkingen tussen Nederlanders en de in Nederland wonende Molukkers. 31 januari 1987 echter, is voor de gemeente Nistelrode historisch van even groot belang. Want het is de dag waarop Molukkers in deze gemeente officieel eerherstel krijgen, dat ook voor hen te lang uitbleef.

Dat is de kern van de zaak waar het in november in de Ridderzaal en vandaag in onze gemeente om gaat. Nederland, de Nederlandse bevolking, de Nederlandse regering, willen de gevoelens van waardering voor de inzet van Molukkers tot uitdrukking brengen.

Wij willen meevoelen met de ervaringen van diepe teleurstelling die velen van u hebben gehad in de tijd rond de overkomst naar Nederland en in de periode gedurende uw verblijf hier. Zowel op 25 november als nu staan wij gezamenlijk bij die gevoelens stil. Aldus willen wij samen het verleden verwerken en afronden. De toekomst ingaan om te werken aan een nieuw perspectief.

Dat verleden heeft diepe sporen nagelaten, sporen die een onmiskenbare invloed hebben gehad op betrekkingen tussen Nederlanders en Molukkers. In de Ridderzaal heeft de minister-president in dit verband gesproken van een valse start. “Die valse start”, zo zei hij, “heeft zeer lange tijd tussen ons ingestaan, zeer vele jaren: te veel jaren”.

In een dergelijke situatie konden confrontaties niet uitblijven. Confrontaties die soms (gelukkig niet in onze gemeente) een grimmig karakter hebben gehad. Want er speelde nog meer mee: de Nederlandse overheid kon de politieke idealen die onder veelal jongere Molukkers leefden wel respecteren, maar niet erkennen.

Het zijn deze feiten die van invloed zijn geweest op de betrekkingen tussen de overheid en de Molukkers. En er gaat van deze feiten nog steeds invloed uit op de positie die de Molukkers vandaag in onze samenleving innemen. Een positie, die helaas niet kan worden aangeduid als gunstig.

Ik denk daarbij vooral aan degenen onder de tweede generatie Molukkers, die werkloos zijn of terecht gekomen zijn in een nieuw isolement. Van die geschiedenis heeft de regering gezegd, dat zij daar geen streep door kan halen. Die geschiedenis is er. Men kan slechts proberen ermee in het reine te komen.

Maatschappelijke positie

Het is daarom een goede zaak dat er vanuit de Molukse gemeenschap initiatieven zijn ontstaan naar de regering toe, om te spreken over de maatschappelijke positie van de Molukkers in Nederland. En het is een goede zaak dat de dialoog die daaruit voortkwam heeft geleid tot een aantal afspraken. Afspraken die een inspanningsverplichting inhouden aan beide zijden. Om verbetering te brengen vooral in de situatie rond de werkgelegenheid van Molukkers. Verbeteringen die naar we hopen tot stand kunnen komen doordat werkgevers zowel binnen de overheid als binnen het particuliere bedrijfsleven zal worden gevraagd wat nadrukkelijker dan voorheen hun deuren open te zetten voor werkzoekende Molukkers.

Verbeteringen ook die tot stand moeten komen op de langere termijn door de inzet van de Molukkers zelf. Zij moeten zich actief oriënteren op onze samenleving, goede opleidingen kiezen en die ook afmaken. Zo alleen kunnen zij meedingen op een arbeidsmarkt die overal en voor iedereen steeds hogere eisen stelt aan het niveau van de opleiding.

35 jaar Molukkers in Nederland

De regering heeft nadrukkelijk, samen met vertegenwoordigers van de Molukse gemeenschap, stil willen staan bij het feit dat u in 1986 35 jaar in Nederland verblijft. Het stond haar daarbij vooral voor ogen meer dan een gebaar te maken.

Zoals de minister-president het uitdrukte: een teken te stellen jegens de eerste generatie van Molukse ex-KNIL-militairen, waarvan ook de jongeren getuigen dat de afgelopen 35 jaren hen in menig opzicht zwaar gevallen zijn.

Dit gebaar heeft onder andere zijn uitdrukking gevonden in het ‘Besluit Rietkerk-uitkering’. Hierin is vastgelegd dat allen die de regering met dit gebaar heeft willen eren en dankzeggen, een jaarlijkse uitkering ontvangen die geheel gevrijwaard is van de negatieve neveneffecten in de inkomenssfeer. De herdenkingspenning, die ik vandaag aan u mag overhandigen, is een andere manier waarop de regering haar erkentelijkheid tot uitdrukking brengt.

De regering heeft het overleg dat heeft geleid tot de herdenking van het 35-jarig verblijf en tot de wederzijdse inspanningsverplichtingen, waarover ik zojuist sprak, gevoerd met de Badan Persatuan. Ik weet dat niet alle Molukkers in Nederland daarmee gelukkig zijn. Uit uw aanwezigheid hier echter blijkt dat u met de resultaten van het overleg in ieder geval instemt. Ik verheug mij daarover.

Molukkers in Nistelrode

U bent allen Nederlands ingezetenen. En dat betekent dat u in eerste instantie burgers bent van de gemeente Nistelrode. Daar immers woont en leeft u. Hier beleeft u lief en leed, en moet u een oplossing vinden voor uw problemen.

Het gemeentebestuur heeft als taak een beleid te vormen, waarbinnen al onze burgers zonder uitzondering optimaal kunnen samenleven. Voor u proberen wij dat gezamenlijk gestalte te geven door een open en hartelijk overleg met uw wijkraad, door het mede in stand houden van uw organisaties PEKAKU en FC EWAB en door het respect dat allen delen aan wat onder u leeft ten aanzien van cultuur en onderlinge zorg.

Daarom acht ik het een eer als burgemeester van deze gemeente de herdenkingspenningen, waarmee de Nederlandse gemeenschap waardering en respect voor u tot uitdrukking brengt, namens onze Koningin aan u te mogen overhandigen. Ik wil dit doen in de hoop en het vertrouwen dat deze gebeurtenis zal bijdragen tot goede onderlinge betrekkingen.

Deze plechtige bijeenkomst in ons dorpshuis kan daarmee de basis leggen voor een verdere positieve samenwerking. En ons richtend op de toekomst, zullen wij proberen voorkomende problemen op te lossen, zodat samenleven in gelijkwaardigheid in de gemeente Nistelrode een vanzelfsprekende zaak zal zijn.

De burgemeester van Nistelrode,
drs. B. Fasol

Ga naar: Piet Mondriaan in Nistelrode

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.