Bij haar begrafenis op 28 maart 2006 in de Kapel van OLV In ’t Zand in Roermond.
De winter verwijlde dit jaar zo traag
niet wetend of ze blijven wou of gaan,
tot de lente in zachte aarde lag
waar je rusten kunt om voort te gaan.
Een namiddag ontnam de dood haar zorgen,
we zochten woorden die haar eigen moeder dacht:
over liefde in een gezin geborgen
waar schoonheid er het leven bracht.
Tederte heeft hen nu het hart gegeven
van moeders kinderen die altijd om ‘t even
voltooien, wat onvoltooide liefde biedt;
want moeders gaan, ze sterven niet.
Zolang je moeders kinderen ziet,
zolang zal moeder leven.
Dit artikel is onderdeel van de in 2007 gepubliceerde bundel Late Haver.
Ga naar: De paardendeken
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
Geef een reactie