Reeds vroeg waren we aan het inpakken. Twee wagens met diverse huisraad, beddegoed, zelfs twee varkens werden opgeladen en we togen welgemoed naar Wanssum. Sedert 25 november, dus 107 dagen, waren we van huis geweest. Inderdaad, we waren opgewekt, al vonden we thuis alles vernield en verwoest. Van de familie Peters namen we voorlopig afscheid. In de 13 weken, dat wij aldaar liefdevol en gastvrij opgenomen waren, was een warme vriendschapsband gegroeid. De enigszins onverwacht spoedige scheiding leek wel een teleurstelling.
Paul: ‘Omstreeks medio maart 1945 konden we weer naar ons huis terug waar we een vreselijke rotzooi aantroffen. In die dagen is Ome Winand gestorven en begraven. Het was mooi lenteweer herinner ik mij en we zagen toen ook honderden geallieerde oorlogsvliegtuigen overvliegen richting Duitsland waar toen de Amerikanen en Engelsen de Rijn overstaken. Wij allen probeerden weer in ons gewone doen te komen en vierden op 5 mei 1945 de capitulatie van Duitsland en de bevrijding van heel Nederland!’
Tilly: ‘Van de Engelsen kregen we Kwatta chocola. De Tommy’s noemden mij ‘Tilly the lamp light’. Ik begreep nooit waarom. Vader noemde mij later zo ook nog wel eens.’
De Engelsen maakten – blijkt nu, met dank aan Google – een grapje met verwijzing naar de Tilley lamp, een kerosinelamp die gebruikt werd door de Britse troepen tijdens de oorlog. Zo komt de clou, met bijna 70 jaar vertraging, toch nog aan!
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
Geef een reactie