Op 2 juni 2003 reisde ik voor mijn werk naar het Europees Parlement in Straatsburg. De reis is met afstand de slechtst verlopen vliegreis die ik ooit meemaakte, en tevens de duurste, per afgelegde kilometer: € 696,07 voor de korte afstand naar Straatsburg. Dit is wat ik erover schreef.

De reis verliep allesbehalve vlekkeloos. Dit begon bij het inchecken van de bagage. Een onoplettende medewerker aan de incheckbalie liet mijn koffer de band op gaan zonder er een label aan geplakt te hebben. Na een zoektocht van ongeveer een uur bleek de koffer weer gevonden en werd hij vanuit een of ander depot voorzien van de juiste vluchtgegevens. Gevolg was wel dat ik geen labelnummer van mijn bagage had.

‘Gelukkig’ kwam ik niet in tijdnood want het vliegtuig had maar liefst 3 uur vertraging ten gevolge van een technisch probleem, waarvoor een monteur uit Maastricht (!) moest komen, die vervolgens moeite had om door de beveiliging te komen, althans dit werd ons meegedeeld. Hadden wij het geld maar aangenomen dat ons door KLM werd aangeboden als we ons zouden laten overboeken, omdat de vlucht ook nog overboekt was. Dat deden we niet, omdat we dachten dan veel later te zullen arriveren.

Na afloop van de vlucht in het overigens oude en erg lawaaiige toestel landden wij op Straatsburg waar een kwartier gewacht moest worden op de bus. Deze bus zette vervolgens alle passagiers af in een ruimte die afgesloten bleek. Men deed de deur achter ons op slot en we konden niet meer voor of achteruit. Nadat wij van achter het glas roepend en zwaaiend de aandacht van enkele verbaasde douaniers in de verte hadden getrokken gingen deze op zoek naar een politieagent die de sleutel zou hebben. Deze kwam na verloop van tijd en wij arriveerden bij de bagageband waar bleek dat van ongeveer de helft van alle passagiers de bagage niet verscheen, waaronder mijn koffer. Hierin bevond zich alles wat ik op mijn dienstreis nodig had, waaronder ook representatieve kleding (kostuum).

Na het invullen van alle formulieren bij de verloren voorwerpen vertrokken wij toch maar naar Straatsburg, waar wij enkele leden van onze delegatie ontmoetten die de reis per trein hadden gemaakt. Zij waren ook om 6.00 uur opgestaan maar zaten al een tijdje op een terras. De trein had het vliegtuig met enkele uren reistijd verslagen…

Ons wachtten in de avond de eerste afspraken. Na om ongeveer 18.00 u. bij mijn hotel nog eens te hebben geïnformeerd of mijn bagage misschien was bezorgd, wat niet het geval was, was ik genoodzaakt mij te gaan voorzien van voor de gelegenheid passende kleding en toiletspullen. Het was nu immers een uur voor winkelsluitingstijd.

Nadat ik om ongeveer middernacht in mijn hotel aankwam bleek dat mijn koffer daar ongeveer een uur eerder was bezorgd.

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.