Misschien is het goed dat ik eerst toelicht waarom ik, terwijl ik nu toch al enige tijd met pensioen ben, regelrnatig signalen afgeef dat ‘ik het toch wel wat druk heb’. Het schrijnendste voorbeeld daarvan tot nu toe is ongetwijfeld dat ik verstek moet laten gaan bij de aanstaande ‘familiereis’ naar Andalusië. De voornaamste oorzaak is dat ik voorzitter ben van een zogeheten Visitatiecommissie van de gezamenlijke Nederlandse universiteiten.
Visitatiecommissies onderzoeken om de 5 à 6 jaar de kwaliteit van de opleidingen en van de onderzoekprogrammas van de universiteiten. Vast onderdeel van iedere visitatie is dat alle betrokken universiteiten gedurende drie dagen worden bezocht. Dat betekent voor ‘mijn’ commissie dat wij naar zeven universiteiten moeten, dus alleen al met de bezoeken 21, dagen bezig zijn. En dat vindt nu net allemaal in deze maanden plaats.
Maar waar ik het vooral in dit berichtje over wil hebben is het volgende.
EN DAARVOOR RICHT IK ME DIRECT TOT DE TWEEDE EN DERDE GENERATIE!!
Iedereen zal de laatste tijd wel eens in de krant hebben gelezen dat er een groot tekort aan leraren is dan wel binnenkort zeker zal zijn. Wat mijn commissie o.a. bezig houdt, is de vraag waarom er zich zo weinig studenten melden voor de lerarenopleidingen. Het is toch een fantastisch beroep? En er is – tegenwoordig – werk genoeg voorhanden. ‘Waarom voelen jongeren er zich zo weinig toe
aangetrokken? Als commissie bedenken wij natuurlijk allerlei verklaringen, maar daar wil ik jullie niet mee lastig vallen.
Wat mij nu interesseert is wat de JONGEREN ONDER ONS daarvan denken. ‘Wij’ zijn toch een familie waar het docentschap niet vreemd aan is?! Mag ik gewoon eens de jongeren van de familie
uitdagen om in de FAMILIEKRANT uit de doeken te doen waarom zij niet gekozen hebben voor het docentschap dan wel daarvoor niet willen kiezen?
Verdient het niet goed genoeg? Is het maar saai werk? Zijn de vakanties te kort? Is er aan leerlingen toch niet echt iets te leren?
IK BEN ERG BENIEUWD IETS TE HOREN!
(En wie niet zomaar direct ‘en plein public’ met ontboezemingen voor de dag wil komen, kan natuurlijk mij ook persoonlijk e-mailen. Ik beloof dat ik julie berichten niet als ‘ingekomen post’ aan mijn
commissie zal doorspelen)
Theo
Nijmegen, oktober 2002.
P.S. van Leo (redactie): Ik had in het voorwoord van deze nieuwsbrief aan de tweede generatie (en inclusief aan de derde generatie) gevraagd aan de redactie door te geven, welk beroep en/of studie op dit ogenblik door jullie wordt uitgeoefend, resp. wordt gevolgd. De vraag van Theo gaat een stuk verder dan een loutere opgaaf van gegevens. Maar ik vind de vraag van Theo een zeer behartenswaardige vraag waarvan het antwoord best in de volgende nieuwsbrief kan worden opgenomen, als verduidelijking of aanvulling op de vraag van de redactie. AANBEVOLEN.
Dit artikel verscheen in Familiekrant Van Els, nr. 9, oktober 2002.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
