Gedicht van Romé en Tilly voor F I E N, toen ze 70 jaar werd (20 november 1998).

Nu het getij van het leven vergaat in het jaar,
De herfst haar kleuren weer brengt tot leven,
Is de familie gekomen om gaven te geven
Josefine ter ere: ons hart klopt voor haar.

De prins der dochters der Van Elsen, voorwaar,
Steeds bereid en in het dichtwerk bedreven,
Naar het schoonste der tale te streven,
Het eren met woorden valt hem nooit zwaar.

Zijn dicht talent echter moet thans wel zwijgen.
Broers en zussen, in gepeins verzonken,
Voelen in gemoede dit sonnet ontstijgen;

Tot woorden van dank, die uit onze pennen vonken.
Zij gelden des dichters vrouw: onze hoofden nijgen
Na woorden waarin zoveel dank is verklonken.

Verschenen in Familiekrant Van Els, nr. 3, januari 2000.

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.