Het Salzburger Land omhelst je als het ware. Salzburg blijft een wonderlijke stad. Abtenau biedt je Sommerfrische und Erholung en gelegenheid tot heroverwegen. Er woont ook familie, ons nichtje Marinette en haar man Hiassi. En bovendien de hartelijke gastvrije familie Katholnigg.

Met oom Frans naar Marinette en Hiassi

Mijn oom Frans stelt in 1961 voor met hem naar Oostenrijk te gaan. Zijn dochter Marinette woont er met haar Oostenrijkse man Matthias Schwaighofer, die directeur is van de plaatselijke Raiffeisenkasse. We gaan met de nachttrein vanaf de Midi in Brussel en worden bij aankomst afgehaald door Hiassi, die op spannende wijze met ons de toen nog slecht begaanbare wegen van het Tennengebirge inrijdt. Zoals verwacht is de ontvangst hartelijk. Het wordt een geweldige vakantie.

Bergwanderungen und Palatschinken



Jaren lang, vanaf 1973 bezoekt ons gezin nu Oostenrijk. Begonnen als helende berglucht voor de bronchiën van de kinderen. Dan om bergwandelingen te maken in het Salzburger Land. Vaak met Hiassi. En uiteindelijk het samen beklimmen van de Fritzer Kogl in 1983. Daar was wel leiding voor nodig, die graag werd gegeven door Willi Katholnigg. Foto: Aankomst bij de Laufener Hütte. Ook de kinderen vinden Salzburg belevenswaard. Het eten is er lekker. Peter telt hoeveel stuks Palatschinken (Flensjes) hij in een vakantie verorbert. Met Carola haalt hij alle onderscheidingen voor gemaakte bergtochten. Een enkele keer nemen we hen mee naar een voorstelling van Mozart of een klein Haydn-concert. Dat begint natuurlijk in het Marionettentheater (Die Zauberflöte 1979). Toegangskaarten kopen. Een schilderachtige lokettist vraagt: “Die Kinder? Ja. Auch der Vater? Ja.Vater ist doch das Schmuckstück der Familie!” Het is een gevleugeld woord gebleven. Dan gaan kinderen hun eigen weg. Tijdens de Abtenauer vakanties worden we vanaf 1993 trouwe bezoekers van de Salzburger Festspiele.

Hiassi

Met Hiassi wordt veel gediscussiëerd. In hem is een groot debater verloren gegaan. Een plezierige Oostenrijker met geheide opvattingen over Politik, der Hochfinanz, der Pabst, die Profezeiungen, die Freimaurer, die Moral, Europa en ga zo maar door. Voor Peter en mij hoogst amusant. Het is een vast onderdeel van de vakantie. Inmiddels geen bankman meer, maar met Marinette in het management van de Drogerie. Nu een echte “rüstiger Greis”. Hij trekt er met ons op uit. We leren de weg kennen in het gebied. Die Alte Strasse, die Wasserfälle en de Zwieselalm. Boven op die Alm staat een kleine gedenksteen, een herinnering aan het bezoek van de Oostenrijkse keizer. Hiassi vertelt erover.

Petite Histoire:

  • Als Kaiser Franz Joseph mit seiner Gattin Sissi im Jagdschloss Bad Ischl weilte, machte er von da aus mit seinen Freunden Jagdausflüge. So war er mit seinem Gefolge auch auf der Zwieselalm bei Gosau. Nach der Jagd wurde im Freien eine Jause mir Bauernspeck, Brot, Buttermilch und anderen landestypischen Speisen und Getränken eingenommen. Ein Kammerherr bemerkte mit Entsetzen, dass der Kaiser mit offenem Hosentürl in der majestätischen Lederhose in der Runde sass, doch keiner der Anwesenden hatte den Mut, den Kaiser auf den Toilettefehler aufmerksam zu machen. Ein Treiber aus Golling machte dem Kammerherrn einen Vorslag zur Lösung und schritt zur Tat: “Majestät, jetzt haben wir gegessen, getrunken und gerastet. Jetzt drehen wir uns um und gehen auf die ‘kleine Seite’, knöpfen die Hose wieder zu und setzen dann die Jagd wieder fort”. So rettete ein Gollinger Bauer die Ehre und Würde des Habsburgischen Hauses! (Abtenauer Notitzen MSch-WK 1973)
  • De mooiste kerk van Salzburg is de Franziskanerkirche. Geen jaar, dat we die niet even bezoeken. Het koor met de prachtig verheven Lieve Vrouw. Het getemperde ingetogen licht in de noorder beuk. In het zuider portaal hangt een gedenkplaat met de volgende tekst: “Glocken (10: Gussjahr 1468-2001) der Franziskanerkirche. Zum Jubiläumsjahr der Madonna von Michael Pacher (1498/1998) und der Volendung des Turmes (1498/1998) wurde eine Ergänzung des Geläutes angeregt und ganz durch private Spender und Wohltäter in den Jahren 1999 und 2001 ermöglicht. Besondere Dank gilt: Frau Marinetta Schwaighofer aus Abtenau. Pfarrer Fuchs aus Neukirchen und die Familie Kickinger aus Salzburg. Hiassi heeft hiermee een blijvend eerbetoon gegeven aan Marinette, die in 1996 plotseling overleed.

Die Festspiele

In de jaren na 1993 hebben Tilly en ik ruim 40 voorstellingen bijgewoond. Opera’s, concerten en andere optredens. Met namen als: Nikolaus Harnoncourt, Gidon Kremer, Steven Isserlis en Joshua Bell, Yo-Yo Ma, Thomas Hampson, John Bröcheler, Cecilia Bartoli, Anne Sofie von Otter, Susan Graham, Angela Gheorghiu, Christine Schäfer en Anna Netrebko. Fameuze “Neuinszenierungen” voor Orfeo, Elektra, die Zauberflöte, die Entführung, Le Nozze, La Clemenza en La Traviata (Willy Decker). De allereerste toegangskaarten wilden we kopen en in casual kleding binnengaan. Ik vroeg aan de lokettist of dat kon. “Es ist zwar nicht dramatisch, aber…” We pasten ons snel aan. Afwisselend waren we in zondagse kleding of avondkledij. Vluchtige babbels met Michaël Schade. En Tilly wat langduriger met de cellist Yo-Yo Ma. Ze sprak met hem over zijn Bach-cyclus op TV. Heel boeiend en ze kreeg een autogram op het programma. In 1995 een handdruk voor mij van Bundespresident Thomas Klestil.

Oorkonde

En geïmponeerd werden we door de culturele inbedding van dit alles. Koffie bij Tomaselli aan de Alte Markt, souper in de bistro van Hotel Sacher. Genieten van het ruisen van de eeuwenoude bomen langs de Hellbrunner Allee. En toen we voor de 30ste keer in Abtenau onze vacantie doorbrachten kwam de Vize-Bürgermeister ons eren met een “Urkunde für unsere 30-jährige Treue zu Abtenau”. Ook Karlijn maakte al een eerste lustrum vol. In 2006 mocht ze mee naar een voorstelling in het Marionettentheater. Opgevoerd werd Bastien und Bastienne, voorafgegaan door Der Schauspieldirektor. Uitgebeeld wordt dat die directeur een keuze moet maken uit twee sopranen voor de rol van Bastienne. Uiteindelijk mogen ze de rol samen delen. Na de voorstelling bleven Karlijn, Carola en Tilly nog even in de zaal. Ze troffen het. De jonge mooie Griekse sopraan Evmorfia Metaxaki kwam voorbij, in haar arm de bloemenhulde die ze voor haar optreden had ontvangen. En Karlijn zei tegen haar: “Ik vond jou het beste”. De zangeres zakte op haar knie en vroeg wat ze gezegd had. Het antwoord stond haar aan. Ze gaf Karlijn spontaan een knuffel en een roos uit haar boeket.

Dit artikel is onderdeel van de in 2007 gepubliceerde bundel Late Haver.

Ga naar: Stefan Zweig in Salzburg

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.