Twee kwalen brachten ons
naar de plaats waar het kon gebeuren.
De kruk waarmee ik strompelde
verhoogde het effect.
De wachtruimte was perfect
en kleurde ons al grijs.

Op rijen stoelen in een kring
feestloze verjaardagsgasten.
Het echtpaar tegenover was al oud.
Ze staarden langs ons heen
De stilte was sereen
zocht naar ontlading.

Het gebeurde onverwacht
toen de man ingehouden moedeloos
naar de punten van zijn schoenen keek
Hij hield de adem even in
en zuchtte toen een zin
Die jaren deed verstrijken:

nu zitten we in de molen
nu moeten we draaien

Ga naar: Gedichten van Leo

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.