In 1936 waren onze (over-) grootouders, Hendrikus van Els en Antoinetta Gravendijk (of is het met –ck? in ieder geval een mooie naam), 50 jaar getrouwd. Was dat in de vooroorlogse jaren al wat bijzonders, dan gold dat zeker in een kleine dorpsgemeenschap als Wanssum, toen nog in belangrijke mate agrarisch getint ofschoon de industriële- en handelsontwikkelingen rond de nieuwe binnenhaven geleidelijk op gang begonnen te komen.

Het Gouden Bruidspaar werd ’s ochtends (ik denk omstreeks 8.30 uur ) onder begeleiding van fanfare-muziek en grote belangstelling van de dorpsgenoten naar de kerk gebracht. Het zal daar wel een “H.Mis met Drie Heren” zijn geweest en ik zal waarschijnlijk ook wel als misdienaar hebben gefungeerd (gedurende praktisch mijn gehele lagere schoolperiode ben ik misdienaar geweest, en alles was in het Latijn!) maar dat kan ik mij niet meer zo voor de geest halen. Wel weet ik dat daarna het Gouden Bruidspaar met de hele familie wederom voorafgegaan door het fanfarekorps naar het toenmalige Bondslokaal werd gebracht (een soort dorpstheater voor vele gebeurtenissen bestemd, multifunctioneel dus) alwaar de koffietafel klaar stond.

Een zeer diepe indruk maakte op ons als schoolgaande kleinkinderen, dat na de koffietafel Grootvader en Grootmoeder gevolgd door ons naar de school gingen, waar de kinderen (waren het er 100?) o.l.v. het hoofd der school P. Timmermans met Juffrouw van Megen en Meester Houba het Gouden Bruidspaar in een aubade toezongen waarna onze Grootouders de kinderen een dagje schoolvrij gaven, onder luid gejuich uiteraard en wij als kleinkinderen natuurlijk danig trots. Voor de beheerders van het toenmalige lager onderwijs in Wanssum had dat als bijkomend voordeel dat zij rustig en onbekommerd een borrel in het bondslokaal konden meedrinken.

In de middag werden er vele foto’s gemaakt door beroepsfotograaf Linders uit Venlo (voor zover ik weet, toen de fotograaf in Noord-Limburg); ik kom daar straks nog op terug.



In de namiddag kwam de Fanfare een grootse serenade brengen en daarbij een fraaie speech van de voorzitter t.w. het hoofd der school P. Timmermans. De fanfareleden werden vanzelfsprekend stevig getrakteerd en toen dan eindelijk de familie zich terugtrok voor het diner, liep er door heel Wanssum menig man met een rood aangeschoten hoofd, al dan niet met een toeter erin.

Het was gebruikelijk dat voor zo’n groot diner (ik dacht dat er in totaal toch wel tachtig mensen aanzaten) een kok met personeel werd ingehuurd, maar het kwam ook wel eens voor dat de maaltijd door Verheugen uit Venray werd gecaterd, al heette dat toen nog niet zo. Maar wat die dag het geval is geweest weet ik niet meer. Wel herinner ik mij dat bij de familieborrel vooraf (toen de fanfare en allen die er mee te maken hadden, vertrokken waren) Grootvader een sigaar opstak (wij schreven toen nog cigaar) en zei dat het hem weer goed smaakte (hoe lang had de man al niet meer gerookt?)

Ook was er een feestgids, met nogal plechtige liedjes. Op papier kan ik het moeilijk zingen, maar voor ons gezin was er zoiets als: Door mijn woning speelt een zonnig licht (?geloof ik) en verder weet ik het niet meer. (Is die feestgids nog ergens bewaard? en zo ja, kom dan met citaten.)

En dan nu meer over die foto’s. Er werden er veel gemaakt, ook per gezin. Kopieën werden zo spoedig mogelijk verzonden aan Koos Botden (een oudere nicht van moeders kant, toen onderwijzeres of bijna). Zij knipte per gezinsfoto alle koppetjes uit en zette deze op een gouden stamboom, met zovele takken als de Gouden Grootouders kinderen hadden en vervolgens per tak de kleinkinderen.

stamboom van els

Deze stamboom kwam als herinnering aan de toenmalige stand van zaken te hangen in de kamer van mijn grootouders en na hun overlijden (grootmoeder in 1938 op 73-jarige leeftijd, grootvader in 1939 op 75-jarige leeftijd) bij mijn ouders, Piet van Els en Hanna Rutten. Na hun overlijden en bij de boedelverdeling is die stamboom bij mij terechtgekomen. Waarom weet ik niet. Was er bij de anderen te weinig belangstelling voor en bij mij teveel? Hoe dan ook: ik heb voor de broers en zussen ieder een kleurenkopie laten maken (op ware grootte kon niet) bij Hennie Mélotte (een Belgische relatie van Tilly en Romé). Bij de reünie is de kopie te bezichtigen en beschikbaar.

Men ziet dan: in de goudgekleurde stam de foto’s van grootvader en grootmoeder, met de fraaie, toen nog gebruikelijke boerinnenmuts. Vervolgens per tak hun kinderen, achtereenvolgens:

  1. Hendrina van Els (Tante Drien), getrouwd met Wienand Vermazeren (Wienand Oëme). Tante Drien is op 84-jarige leeftijd gestorven in 1971 en lang daarvoor reeds Wienand Oëme toen hij kort na de oorlog in 1945 met paard en wagen op een landmijn reed en dodelijk getroffen werd; hij was toen 59 jaar oud. Zij waren de grootouders van Herman, getrouwd met ons aller Margo (van Netta en Sraar).
  2. Marie van Els (Tante Merie), getrouwd met Willem Lensen (Wullem Oëme). Tante Merie werd 82 jaren en overleed in 1971 en Wullem Oëme werd 70 jaren en overleed in 1952.
  3. Mathies van Els (Ties Oëme), getrouwd met Helena Engels (Tante Liën). Ties Oëme is 73 jaar geworden en overleden in 1964; Tante Liën werd slechts 56 jaar en overleed in 1944; Zij was duitse.
  4. Anna van Els (Tante An), getrouwd met Arnold Vermazeren (Nöl Oëme); Zij werd 70 jaar en overleed in 1963 en Nöl Oëme werd 74 jaar, eveneens in 1963 overleden.
  5. Henri van Els (Handrie Oëme), getrouwd met Hanna Jans (Tante Han). Hij werd 66 jaar en overleed in 1961; Tante Hanna is de enige Tante in leven en is nu (bedlegerig) 96 jaar oud.
  6. Dan komt onze tak: Piet van Els, getrouwd met Hanna Rutten. Vader werd 61 jaar oud en overleed in 1958; Moeder is op 92-jarige leeftijd overleden in 1987.

De foto’s zijn gemaakt in 1936, zodat in deze fotostamboom Pierre en Tilly nog in de witte nevelen van de romantische bedgeneugten vertoefden. Ook blijkt wel dat er toch niet zo gek veel verandert: Theo draagt op zijn kale babyhoofdje een passende babymuts en heden-ten-dage op zijn geleerde maar wel kale hoofd een passende professorale baret.

  1. Leo van Els (Lei Oëme), getrouwd met Beth van Leendert (Tante Beth). Op 94-jarige leeftijd overleed Lei Oëme in 1994 en Tante Beth overleed kort daarna, 93 jaar oud.
  2. Truida van Els (Tante Truuj), getrouwd met Bertus Jans (Bert Oëme); zij overleed op 92-jarige leeftijd in 1995 en Bert Oëme in 1975 (?) op 72-jarige leeftijd.
  3. Jean van Els (Sjang Oëme), getrouwd met Hanna Poels (Tante Hanna). Sjang Oëme werd 85 jaar oud en overleed in 1990 en kort daarna overleed Tante Hanna, eveneens 85 jaar oud.

Van al onze neven en nichten zijn er inmiddels ook al velen overleden. Naar verdere details heb ik niet meer gezocht. Misschien is dat meer voor onze Paul, die mij bij de opsomming van leeftijden etc. van de Ooms en Tantes ook aardig geholpen heeft.

Bij de poëtische tekst bij de stamboom ontbreekt helaas de datum. Die is 24 november 1936, zei Paul! Zoals gezegd: hij kent wel meer details en ook Peter Fasol weet aardig wat van de familiehistorie.

Beleefd aanbevelend dus,

Matthieu

16 januari 2000

Zoetermeer

Verschenen in Familiekrant Van Els nr. 4, april 2000

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.