Een man en zijn bureau – starend, turend
De twaalfde verdieping, als in scene gezet:
een man, een scherm, in silhouet.
zijn agenda, de beschikker, verdurend.
Op een nat trottoir een hond;
een man loopt mee, mager van gestalte.
Een bus nadert; rennen naar de halte.
een baseballcap valt op de grond.
Met miezerende regen langs het raam omlaag
Volgt een schuin oog het druppelend kozijn
een streep van water, dalend, traag
Trefzeker op weg in een strakke lijn
naar een voortsnellende openstaande kraag.
Onbewuste verbinding, ongemerkte pijn.
Ga naar: Heel even was ik al eens oud
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je deze website in stand houden. Steun fasol.nl met een donatie op NL87ASNB8821079104 t.n.v. Antiquariaat Fasol, onder vermelding van ‘Donatie fasol.nl’.
Geef een antwoord